Dik of Hypertrofisch litteken
Hoe ontstaat een hypertrofisch litteken?
Een litteken dat dikker wordt, wordt vaak “littekenhypertrofie” genoemd. Dit gebeurt als er te veel collageen wordt geproduceerd tijdens het genezingsproces van een wond die niet normaal is.
Over hypertrofische littekens
In de eerste paar maanden bij een onrijp litteken kan het littekenweefsel dikker zijn dan de normale huid eromheen, maar meestal wordt het na verloop van tijd dunner. Littekens van brandwonden blijven vaak wat dikker, maar soms worden littekens juist dunner dan de omringende huid (atrofie). Dokters kijken meestal naar hoeveel het litteken boven het omringende, gezonde gebied uitsteekt om de dikte te beoordelen. Maar dat vertelt niet hoe diep het litteken is. Soms gebruiken ze een vorm van echografie om zowel de bovenste als de onderste laag van het litteken te bekijken.
Hypertrofisch vs. keloïd litteken
Keloïde en hypertrofische littekens zijn beide verdikte littekens, maar ze hebben belangrijke verschillen. Hypertrofische of dikke littekens blijven beperkt tot het oorspronkelijke wondgebied en worden vaak na verloop van tijd platter en minder opvallend. Keloïde littekens daarentegen groeien buiten de grenzen van de wond en kunnen zich zelfs na genezing blijven ontwikkelen. Keloïden zijn vaak harder, groter en kunnen jeuken of pijn doen. Beide soorten ontstaan na huidbeschadiging door overmatige collageenproductie tijdens het genezingsproces, maar keloïden hebben een genetische component en komen vaker voor bij mensen met een donkere huid. In tegenstelling tot verdikte littekens bestaan er ook atrofische littekens zoals bij acne.